Relacja z 80. rocznicy mordu niemieckiego pod Wólką Waniewską

W tym roku mija 80 lat od tragicznych wydarzeń, które rozegrały się w latach 1941-1944, kiedy to ofiarami niemieckiej okupacji stało się wielu mieszkańców Wólki Waniewskiej i okolicznych wsi.

"Masowe mordy Niemiec stosował,

Jak kto nie wdział, to nie pojmował.

Bo jak świat istniał tego nie było,

W czterdziestym trzecim to się zdarzyło.

Bo siedział każdy mocno zgarbiony

I myślał z jakiej spadnie to strony.

Gospodarzom wszystko rabują,

Niemcy wjeżdżają i aresztują..."

Nasi przodkowie doświadczyli bestialstwa hitlerowskich wojsk. Najtragiczniejszy dzień miał miejsce 6 sierpnia 1944 roku. Tego dnia oddział SS wykrył kryjówkę mieszkańców i rozstrzelał na miejscu 96 osób. Wśród nich były:

🖤 23 osoby z Bokin

🖤 16 osób z Łupianki Starej

🖤 13 osób z Kowalewszczyzny

🖤 10 osób z Jeńk

🖤 7 osób z Waniewa

🖤 6 osób z Wólki Waniewskiej

🖤 6 osób z Łupianki Nowej.

Na miejscu zbrodni, w lesie koło Wólki Waniewskiej, postawiono obelisk upamiętniający ofiary niemieckiej okupacji.

W niedzielę, 4 sierpnia, na leśnej polanie licznie zgromadzili się bliscy oraz Ci, którzy chcieli oddać hołd niewinnie pomordowanym. Uroczystość odbyła się dzięki zaangażowaniu i wsparciu: Burmistrza Łap -Pana Krzysztofa Gołaszewskiego, Proboszcza parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Bokinach - księdza Jana Szczubełka oraz Dyrektor Szkoły Podstawowej im. Ks. Jerzego Popiełuszki w Łupiance Starej - Pani Alicji Skłodowskiej. O godzinie 11:00 przed obelisk uroczyście wprowadzono sztandary. Wartę honorową pełnili strażacy Ochotniczej Straży Pożarnej z Jeńk i Łupianki Starej.  Odprawiona została polowa Msza Święta wraz z Apelem Poległych. W programie uroczystości znalazły się również: występy uczniów ze Szkoły Podstawowej im. Ks. Jerzego Popiełuszki w Łupiance Starej, przemówienia licznie zgromadzonych gości, wspomnienia ostatnich naocznych świadków tamtych strasznych wydarzeń. Następnie wspólnie odśpiewano pieśni patriotyczne, wśród których znalazła się Rota. Na zakończenie złożono kwiaty i zapalono znicze przed pomnikiem upamiętniającym zamordowanych. 

Uroczystość skłoniła zebranych do refleksji nad istotą patriotyzmu, poszanowania tradycji, pokoleniowej odpowiedzialności za historię oraz utwierdziła w  przekonaniu, że w życiu nic nie jest nam dane raz na zawsze...

Cześć ich pamięci!